دعای عظیم برای درود فرستادن بر پیامبر و پیروانش مجرب

دعای عظیم برای درود فرستادن بر پیامبر و پیروانش مجرب

دعای پر خیر دیگری را در این مطلب از سایت ملکوت 786 می خوانیم که اثر آن بر زندگی ها تجربه شده است و در مواقعی خوانده می شود که فرد بخواهد به حمد و ستایش خداوند متعال پرداخته و بر پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) و پیروانش درو فرستاد، پس اگر شما هم می خواهید از خیر و برکت عظیمی در زندگی خود برخوردار شوید دعای عظیم برای درود فرستادن بر پیامبر و پیروانش مجرب را بخوانید.

دعای عظیم برای درود فرستادن بر پیامبر و پیروانش مجرب,دعای عظیم درود فرستادن بر پیروان الله,دعای مجرب و عظیم برای درود فرستادن بر پیروان پیامبر اسلام (ص),دعای تجربه شده و پر خیر برای درود فرستادن بر پیروان پیامبر (ص),دعای عظیم و تجربه شده برای درود بر خداوند متعال,دعای تجربده شده درود بر خدای متعال,دعای عظیم و پر خیر درود بر خداوند متعال,

دعای عظیم برای درود فرستادن بر پیامبر و پیروانش مجرب

اَللَّهُمَّ وَ أَتْبَاعُ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَيْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِينَ لَهُمْ بِالتَّكْذِيبِ وَ الاِشْتِيَاقِ إِلَى الْمُرْسَلِينَ بِحَقَائِقِ الْإِيمَانِ‏
بارخدايا، به آمرزش و خشنودى خود، آن گروه از مردم روى زمين را ياد كن كه پيروان پيامبران بودند و ناديده به پيامبريشان گواهى دادند، به هنگامى كه معاندان به دروغشان نسبت مى‏ دادند.

فِي كُلِّ دَهْرٍ وَ زَمَانٍ أَرْسَلْتَ فِيهِ رَسُولاً وَ أَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَلِيلاً مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَى مُحَمَّدٍ – صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ –
آنان در هر زمان از عهد آدم تا محمد صلى الله عليه و آله – كه پيامبرانى مبعوث داشتى و راهنمايانى برانگيختى‏

مِنْ أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ قَادَةِ أَهْلِ التُّقَى عَلَى جَمِيعِهِمُ السَّلاَمُ فَاذْكُرْهُمْ مِنْكَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوَانٍ‏
كه پيشوايان هدايت بودند و سرداران اهل تقوى – بر آنان به تمامى سلام و درود باد – به پرتو حقايق ايمان شوق يارى رسولان داشتند.

اَللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ أَحْسَنُوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلاَءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ وَ كَانَفُوهُ‏
بار خدايا، به آمرزش و خشنودى خود، اصحاب محمد را ياد كن، بويژه آنان كه حق صحبتش نيكو ادا كردند و در نصرتش دليريها نمودند و به يارى او بر خاستند

وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالاَتِهِ‏
و به ديدار او شتافتند و اجابت دعوتش را بر يكديگر پيشى گرفتند. چون حجت رسالت خويش به گوششان رسانيد، پاسخ قبول دادند

وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلاَدَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ وَ قَاتَلُوا الْآبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ وَ انْتَصَرُوا بِهِ‏
و از زن و فرزند خويش براى اظهار دعوت او بريدند و در تثبيت نبوتش با فرزندان و پدران خود پيكار كردند، تا به وجود او پيروز شدند.

وَ مَنْ كَانُوا مُنْطَوِينَ عَلَى مَحَبَّتِهِ يَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ فِي مَوَدَّتِهِ‏
بار خدايا، به آمرزش و خشنودى خود، آن كسان را ياد كن كه محبت او در دل داشتند و در بازار مودت او به تجارتى اميد بستند كه در آن زيان و كساد راه نيابد.

وَ الَّذِينَ هَجَرَتْهُمُ الْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ وَ انْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرَابَاتُ إِذْ سَكَنُوا فِي ظِلِّ قَرَابَتِهِ‏
و آن كسان را كه چون چنگ در ريسمان ولاى او زدند، خاندان و عشيرت از ايشان بگسست و چون در سايه پيوند او آرميدند، خويشان پيوند از ايشان ببريدند.

فَلاَ تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ مَا تَرَكُوا لَكَ وَ فِيكَ وَ أَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوَانِكَ‏
بار خدايا، آنچه را كه آنان براى تو و در راه تو واگذاشتند فراموش منماى و به خشنودى خويش خشنودشان فرماى،

وَ بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَيْكَ وَ كَانُوا مَعَ رَسُولِكَ دُعَاةً لَكَ إِلَيْكَ‏
زيرا كه مردم را براى اعتلاى دين تو گرد آوردند و همراه با رسول تو براى رواج آيين تو خلق را به سوى تو فرا خواندند.

وَ اشْكُرْهُمْ عَلَى هَجْرِهِمْ فِيكَ دِيَارَ قَوْمِهِمْ وَ خُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعَاشِ إِلَى ضِيقِهِ وَ مَنْ كَثَّرْتَ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ‏
و به سزاى آنكه از شهر و ديار خود و از ميان قوم خويش مهاجرت كردند و امن و راحت خود به عسرت و تنگى بدل كردند، پاداش نيكشان عطا فرماى. و نيز پاداش ده آن گروه از ستمديدگان را كه در راه نصرت دين خود بر شمارشان افزوده‏ اى.

اَللَّهُمَّ وَ أَوْصِلْ إِلَى التَّابِعِينَ لَهُمْ بِإِحْسَانٍ الَّذِينَ يَقُولُونَ‏
بار خدايا، تابعان اصحاب محمد را بهترين پاداش ارزانى دار؛ آنان كه به نيكى در پى اصحاب رفتند و مى‏ گويند:

(رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ) [1] خَيْرَ جَزَائِكَ‏
«پروردگار ما، ما را و برادران ما را كه در ايمان بر ما پيشى گرفتند بيامرز. »

اَلَّذِينَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ وَ تَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ وَ مَضَوْا عَلَى شَاكِلَتِهِمْ‏
آنها به جانب ايشان آهنگ كردند و مقصد و مقصود آنان جستند و به شيوه آنان رفتند

لَمْ يَثْنِهِمْ رَيْبٌ فِي بَصِيرَتِهِمْ وَ لَمْ يَخْتَلِجْهُمْ شَكٌّ فِي قَفْوِ آثَارِهِمْ وَ الاِيتِمَامِ بِهِدَايَةِ مَنَارِهِمْ‏
و در دلشان شائبه ترديد پديد نيامد تا از راهشان منحرف سازد يا در پيروى آثار ايشان خلل آورد و از اقتدا به فروغ تابناك هدايتشان بازدارد،

مُكَانِفِينَ وَ مُوَازِرِينَ لَهُمْ يَدِينُونَ بِدِينِهِمْ وَ يَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ يَتَّفِقُونَ عَلَيْهِمْ وَ لاَ يَتَّهِمُونَهُمْ فِيمَا أَدَّوْا إِلَيْهِمْ‏
بلكه همواره پشتيبان و ياور آنان باشند، آيين ايشان را پيروى كنند و به فروغ هدايتشان راه جويند و همرأى و هم پيمانشان بوند و آنچه از ايشان بشنوند به دروغ نسبت نكنند.

اَللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى التَّابِعِينَ مِنْ يَوْمِنَا هَذَا إِلَى يَوْمِ الدِّينِ وَ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ وَ عَلَى ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ عَلَى مَنْ أَطَاعَكَ مِنْهُمْ‏
بار خدايا، بر تابعان و زنان و فرزندانشان و هر كه از ايشان مطيع فرمان تو باشد، از امروز تا روز باز پسين درود بفرست؛

صَلاَةً تَعْصِمُهُمْ بِهَا مِنْ مَعْصِيَتِكَ وَ تَفْسَحُ لَهُمْ فِي رِيَاضِ جَنَّتِكَ وَ تَمْنَعُهُمْ بِهَا مِنْ كَيْدِ الشَّيْطَانِ‏
درودى كه به بركت آن، ايشان را از نافرمانى خود بازدارى و باغهاى بهشت به رويشان گشاده گردانى و از كيد شيطانشان نگه‏دارى.

وَ تُعِينُهُمْ بِهَا عَلَى مَا اسْتَعَانُوكَ عَلَيْهِ مِنْ بِرٍّ وَ تَقِيهِمْ طَوَارِقَ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ إِلاَّ طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ
و چون در كارى نيك از تو مدد خواهند، ياريشان كنى و از حوادث روزان و شبان – مگر آنچه خيرشان در آن باشد – حفظ كنى‏

وَ تَبْعَثُهُمْ بِهَا عَلَى اعْتِقَادِ حُسْنِ الرَّجَاءِ لَكَ وَ الطَّمَعِ فِيمَا عِنْدَكَ وَ تَرْكِ التُّهْمَةِ فِيمَا تَحْوِيهِ أَيْدِي الْعِبَادِ
و اميد به لطف و كرم خويش در دل آنان پديد آورى و چنان كنى كه به آنچه در نزد توست آزمند گردند و در آنچه ديگر بندگان در دست دارند تهمت روا ندارند.

لِتَرُدَّهُمْ إِلَى الرَّغْبَةِ إِلَيْكَ وَ الرَّهْبَةِ مِنْكَ وَ تُزَهِّدَهُمْ فِي سَعَةِ الْعَاجِلِ وَ تُحَبِّبَ إِلَيْهِمُ الْعَمَلَ لِلْآجِلِ وَ الاِسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ‏
تا آنان را چنان بازگردانى كه به سوى تو بگروند و از تو بيم كنند، و به فراخي ها و خواسته ‏هاى اين جهان زودگذر بى ‏ميلشان كنى و شوق عمل براى ثواب آن جهانى و آمادگى براى پس از مرگ را در دلشان اندازى‏

وَ تُهَوِّنَ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرْبٍ يَحِلُّ بِهِمْ يَوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ مِنْ أَبْدَانِهَا
و سختى و تلخكامى روزى را كه جانها از بدنهاشان بيرون مى ‏آيد بر آنها آسان كنى‏

وَ تُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا وَ كَبَّةِ النَّارِ وَ طُولِ الْخُلُودِ فِيهَا
و از حوادث وحشتزاى قيامت و سختى آتش دوزخ و عذاب جاويد آن معاف دارى‏

وَ تُصَيِّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ مِنْ مَقِيلِ الْمُتَّقِينَ‏
و به جايگاه امن و آرامش كه پرهيزگاران راست روانه گردانى.