ذکر آدم و حوا برای طلب بخشش گناهان

در یکی دیگر از پست ها و عناوین سایت ملکوت 786 یک بار دیگر در خدمت شما عزیزان هستیم با ذکر آدم و حوا برای طلب بخشش گناهان که می تواند باعث شود که از از گناهان در زندگی در امان مانده و کم تر درگیر تلخی های زندگی روزمره و این دنیا شوید.

ذکر بخشش گناه,ذکر بخشش گناهان,ذکر بخشش گناه کبیره,ذکر بخشش گناهان کبیره,ذكر بخشش گناه,ذکر برای بخشش گناهان کبیره,ذکر برای بخشش گناهان,ذکر برای بخشش گناه,ذکر برای بخشش گناه کبیره,بهترین ذکر برای بخشش

ذکر آدم و حوا برای طلب بخشش گناهان

آن گاه که با وسوسه شیطان دچار لغزش گردیدند، وقتی متوجه و متذکر شدند، توبه نموده و طلب بخشش کردند:«قالا رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَتَرْحَمْنا لَنَکُونَنَّ مِنَ الخاسِرِینَ»؛(1)گفتند: «پروردگارا! ما به خویشتن ستم کردیم! و اگر ما را نبخشی و بر ما رحم نکنی، از زیانکاران خواهیم بود!»

ذکر ابراهیم (احتجاج با مخالفان)
حضرت ابراهیم به هنگام احتجاج و استدلال با مخالفان خود بر اثبات وجود خدا می گفت: این بت ها چیست که می پرستید؟ این ها که نه چیزی می شنوند، نه نفعی می رسانند، نه ضرری را دفع می کنند، امّا پروردگار من که خدا عالمیان می باشد چنین است:«اَلَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ یَهْدِینِ * وَالَّذِی هُوَیُطْعِمُنِی وَیَسْقِینِ * وَإِذا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِینِ * وَالَّذِی یُمِیتُنِی ثُمَّ یُحْیِینِ * وَالَّذِی أَطْمَعُ أَن یَغْفِرَ لِی خَطِیئَتِی یَوْمَ الدِّینِ»؛(2)همان کسی که مرا آفرید، و پیوسته راهنمائیم می کند

و کسی که مرا غذا می دهد و سیراب می نماید، و هنگامی که بیمار شوم مرا شفا می دهد، و کسی که مرا می میراند و سپس زنده می کند، و کسی که امید دارم گناهم را در روز جزا ببخشد!

هنگامی که دچار غم و اندوه می شد، ذکر پایانی این آیه را تلاوت می نمود:«قَدْ کانَتْ لَکُمْ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ فِی إِبْراهِیمَ وَالَّذِینَ مَعَهُ إِذْ قالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنّا بُرَءآؤُا مِنْکُمْ وَمِمّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ کَفَرْنا بِکُمْ وَبَدا بَیْنَنا وَبَیْنَکُمُ العَداوَهُ وَالبَغْضآءُ أَبَداً حَتّی تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلّا قَوْلَ إِبْراهِیمَ لِأَبِیهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَکَ وَما أَمْلِکُ لَکَ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَیْ ءٍ رَبَّنا عَلَیْکَ تَوَکَّلْنا وَإِلَیْکَ أَنَبْنا وَإِلَیْکَ المَصِیرُ»؛(1)

برای شما سرمشق خوبی در زندگی ابراهیم و کسانی که با او بودند وجود داشت، در آن هنگامی که به قوم (مشرک) خود گفتند: «ما از شما و آنچه غیر از خدا می پرستید بیزاریم؛ ما نسبت به شما کافریم؛ و میان ما و شما عداوت و دشمنی همیشگی آشکار شده است؛ تا آن زمان که به خدای یگانه ایمان بیاورید! -جز آن سخن ابراهیم که به پدرش [عمویش آزر]گفت (و وعده داد) که برای تو آمرزش طلب می کنم

و در عین حال در برابر خداوند برای تو مالک چیزی نیستم (و اختیاری ندارم)!- پروردگارا! ما بر تو توکّل کردیم و به سوی تو بازگشتیم، و همه فرجام ها به سوی تو است!